„Tata często mnie przytula”
Nie jest to jedynie domeną mam, że przytulają swoje dzieci. Panowie, nie wstydźmy się okazywać uczuć dziecku. Ono tego potrzebuje, a nasza męska duma na pewno na tym nie ucierpi.

Jest to niezwykle istotny element w wychowaniu dzieci. Przytulanie oraz kontakt fizyczny są dziecku potrzebne tak samo jak pożywienie, czy zapewnienie ciepła. Dziecko, zwłaszcza przez pierwsze kilka lat swojego życia jest całkowicie zależne od dorosłych (od rodziców). Bezgranicznie im ufa, kocha i potrzebuje kontaktu z osobą dorosłą. Kantak ten jest dziecku niezbędny zarówno w celu nawiązania głębszej więzi emocjonalnej z rodzicem jak i w celu prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego.

Pewien piętnastowieczny władca pragnął zbadać w jaki sposób dzieci uczą się mówić. Odebrał kilkanaście noworodków ich rodzinom, podzielił je na dwie równe części. W przypadku pierwszej grupy dzieci, zapewniono im warunki zbliżone do tych jakie zapewniłyby im ich prawdziwe matki. Mamki karmiły je, pielęgnowały, pieściły, przytulały i mówiły do nich. W przypadku drugiej grupy, kobiety, które się nimi zajmowały miały ograniczyć się do karmienia i przewijania maluchów, a pod żadnym pozorem nie miały się do nich odzywać. Kobiety te zachowywały się jak roboty. Wykonywały swoją pracę i wychodziły. Dzieci te leżały kilka miesięcy w bezruchu, pozbawione najmniejszej więzi emocjonalnej z drugim człowiekiem.
Zapewne zastanawiasz się jak zakończył się ten okrutny eksperyment? Otóż, dzieci z pierwszej grupy rozwijały się prawidłowo, zaczęły mówić w odpowiednim dla siebie czasie i wyrosły na normalnych ludzi. Natomiast z drugiej grupy, żadne z dzieci nie dożyło drugiego roku życia. Wszystkie umarły!

Współcześni psychologowie dokonali podobnych spostrzeżeń obserwując nagle osierocone dzieci. Wyciągnęli oni wniosek, że dzieci nie są w stanie prawidłowo się rozwijać jeśli nie czują więzi emocjonalnej z osobą dorosłą, która się o nie troszczy, aż do momentu gdy może się ono samo o siebie zatroszczyć.

Dzieci do prawidłowego rozwoju potrzebują miłości. Nie wystarczy fakt, że ty wiesz o swojej bezgranicznej miłości do dziecka. Aby Twoje dziecko również wiedziało, że jest kochane, musisz mu tę miłość okazać. Musisz dać mu odczuć jak bardzo jest kochane. Jeśli Twoje dziecko dostaje zbyt małą porcję przytulania, jeśli zbyt mało uwagi mu poświęcasz to nie jest w stanie prawidłowo się rozwijać. Gdy miłości zabraknie, kiedy dziecko nie otrzymuje jej wcale, nie jest w stanie przeżyć.

Dlatego, okazuj dziecku tak wiele miłości jak tylko możesz. Przytulaj je często – najlepiej każdego dnia. Mów, że je kochasz i pokazuj to na każdym kroku. Zapewnij dziecku poczucie ciepła i bezpieczeństwa. Upewnij je w przekonaniu, że jest dla Ciebie najważniejszą osobą na świecie, że zawsze może przyjść do Ciebie i zostanie przytulone.

Powtórzę więc jeszcze raz „przytulaj swoje dziecko każdego dnia”. Jest to bardzo ważny element codziennego rytuału.

„Tata potrafi pocieszyć”
Jako rodzice staramy się za wszelką cenę uchronić nasze dziecko od kontuzji, stłuczeń, guzów, czy innych wypadków. Jednak, chociażbyś chodził za dzieckiem krok w krok, chociażbyś nie wiem jak się starał i czuwał, ono i tak się przewróci, potknie, czy biegnąc nabije guza o gałąź. Jest to nieuniknione i raczej należy się z tym pogodzić. Zachęcam natomiast do tego, aby w takich chwilach, okazać dziecku empatię - pokazać, że jego cierpienie nie jest wam obojętne. Pociesz swoje dziecko, ale w żadnym wypadku nie bagatelizuj tego co się stało. Nie mów dziecku, że: „nic się nie stało”, „to tylko małe zadrapanie”, „nawet niema śladu”, lub „do wesela się zagoi”. Dziecko traktuje te wypowiedzi jako bagatelizowanie jego odczuć, niezrozumienie problemu i w pewnym sensie brak akceptacji. Aby pocieszyć dziecko przytul je mocno, najczęściej to wystarcza aby dziecko poczuło się lepiej (no chyba, że wypadek jest naprawdę poważny i należy udać się na pogotowie, lub do lekarza).

„Tata czyta mi na dobranoc i opowiada bajki”
I znowu pojawia się zagadnienie, które jest z reguły domeną mam. Jednak, czemu nie skończyć z takim schematem? Czy tata czytający bajkę dla dzieci jest w jakiś sposób mniej męski? Czy bajka przeczytana przez mężczyznę ma mniejszą wartość niż ta, którą czyta dziecku mama?

Moim zdaniem, tak nie jest. Jeśli jesteś Tatą - czytaj dzieciom bajki. Dlaczego? Dzięki temu nawiążecie lepsze relacje, pogłębicie łączącą was więź emocjonalną i co chyba najważniejsze, spędzicie razem czas.

Powtórzę to jeszcze raz: „czas spędzony z dzieckiem nigdy nie jest czasem straconym!”. Czytanie dziecku bajki, to oprócz nauki, również czas, który tata poświęca tylko jemu. Dziecko czuje się ważne, bo tata jest przy nim i poświęca mu cenne minuty. To także możliwość kontaktu fizycznego z dzieckiem. Kiedy dziecko siada Ci na kolanach i wspólnie oglądacie ilustracje w książeczce, masz okazję przytulić je mocno, powiedzieć, że jest ważne, że je kochasz. Pamiętaj, że czas leci, dzieci rosną i za kilka lat może być już za późno. Wykorzystaj więc szansę.

Czy w głowach naszych pociech pojawiają się takie odpowiedzi? Nie wiem. Wierzę, że tak. Mam nadzieję, że moje dzieci postrzegają moją obecność w taki właśnie sposób. Mam nadzieję, ze jestem dla nich kimś ważnym, kimś z kim chcą spędzać wspólne chwile.

Myślę, że dobre relacje z dziećmi zależą od naszego nastawienia i od zaangażowania. Im więcej czasu spędzisz z dziećmi, tym lepiej będą wyglądały Wasze relacje, a te warto budować póki dzieci są jeszcze małe. Później może być już zbyt późno.

Pozdrawiam,
Sławomir Żbikowski

Autorem tekstu jest Sławomir Żbikowski, ojciec dwóch wspaniałych urwisów, autor bloga DobryTata.waw.pl oraz wielu wspaniałych bajek dla dzieci.